миықтан — миықта етістігінен жасалған ырықсыз етіс. Бесінші, бір жігіт бар тұйықтанған, Ала көз қалың шашты м и ы қ т а н ғ а н. Өзіне өзі білгенің жөн демес ке, Қорсылдақ, шошқа мінез сияқтанған (А.Үлімжіұлы, Шығ. жин., 2, 416) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
миы қашу — (Гур., Маңғ.) миы ашу, басы қату. М и ы қ а ш ы п жүрген адам не әңгіме біледі (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
миық — зат. көне Мұрт өсетін жер, мұрт … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
миық — (Түрікм.: Таш., Көнеүр.) мық шеге. Әрі беріден соң м и ы қ қағылмаған жері жоқ бір тақтай табылды (Түрікм., Таш.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
миы алмайтын — (адам) (Сем.: Көкп., Ақс., Абай) ешнәрсе түсінбейтін есуастау, ақыл есі орнында емес адам. Менің немерем м и ы а л м а й т ы н бала болып қалған еді (Сем., Көкп.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
миы өкшесіне түсіп кету — (ҚХР) ақымақ болу, жаңылу. Жап жаңа телевизорды арзанға сататын мені м и ы ө к ш е с і н е т ү с і п к е т к е н ғой деп пе ең! (ҚХР) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
езбе — зат. Езіліп жатқан, миы шыққан (жер) … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
батпақ садыра — (Жамб., Шу) жердің миы шығып жатқан кез. Осы б а т п а қ с ад ы р а д а қайда барасың? (Жамб., Шу) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
зеңу — (Жезқ., Ұлы.) басы айналу, мең зең болу. 3 е ң і п жүр ғой деймін, не айтып, не қойғанын білмейді (Жезқ., Ұлы.). Мұрнына... жүрек лоблытар... тер исі келді... көз алды мұнартып, миы з е ң і п барады (Ә. Кекіл., Үркер, 12) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
иығынан күлу — (Орал, Жән.) миығынан күлу. Садыр мұны естісе, и ы ғ ы н а н к ү л е д і (Орал, Жән.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі